Wystąpienie  Wójt Gminy Kluki z okazji rocznicy wybuchu II wojny światowej

Spotykamy się dzisiaj w godzinach dla Narodu polskiego szczególnych, upamiętniających wrzesień 1939 roku. Nie były to dni nowego roku szkolnego wypełnionego zapachami wypastowanych podłóg szkolnych korytarzy, ani stukotu kredek w tornistrze i wrześniowej nadziei na lepszą przyszłość naszych dzieci; były to dni tragiczne, zmieniające na zawsze losy Polski, Europy i świata.

Witam wszystkich uczestników naszej uroczystości, a wśród nich kombatantów i młodzież, którzy uświetniają międzypokoleniowy związek jedności Polaków zwartych świadomością obowiązku wobec Ojczyzny.

Po co tutaj przyszliśmy dzisiaj? Czy tylko na pamiątkę rocznicy wybuchu
II wojny światowej? Dla rozpamiętywania narodowej klęski i destrukcji państwa polskiego?

Byłoby to o wiele za mało. Jesteśmy tu po to, aby oddać naszym Ojcom dług pamięci, żeby powiedzieć im: oddaliście życie za nasz Naród, za nas, za niepodległość Ojczyzny, za naszą wolność mówienia głośno, że kochamy Polskę! To tak niewiele, wobec ofiary krwi złożonej na polach walki we wrześniu 1939 roku, a tak wiele, wobec nihilizmu współczesności.

Ten dług mamy obowiązek płacić zawsze, wspominając dziedzictwo polskie, słysząc polską mowę i patrząc na pożółkłe metryki zgonów naszych Przodków. Nie może mieć na to wpływu nasza ocena warunków politycznych II Rzeczypospolitej, nie da nic wskazanie winnych i krytyka braku koncepcji, które mogły ratować żywioł polski 80 lat temu. To nie dla nas zadanie. My musimy trwać na reducie przyszłości Narodu, przyszłości Polski!

Amerykański reporter tamtego wojennego czasu, napisał: Polacy! Gdyby Spartanie ożyli i zobaczyli Wasz heroizm i bohaterstwo, waleczny i dzielny ten naród schyliłby przed Wami czoło. Straszny a jednocześnie radosny to był widok Waszego bohaterstwa. Nawet dzieci zachowują się po męsku. Naród taki nie może być zwyciężony.

Szanowni Państwo!

Jesteśmy Narodem wojowników. I choć nie szczędzimy krwi dla swojej Ojczyzny, wiemy, że wojna jest najgorszym i najokrutniejszym sposobem rozwiązywania konfliktów między ludźmi. Wrzesień 1939 roku był dla Polski wyjątkowo tragiczny – zdradzili nas sojusznicy, którzy zapewniali, że odwrócą złą kartę polskiej historii, 17 września Ojczyzna padła po ciosie w plecy zadanym przez sowietów, a naczelny wódz polskich wojsk po prostu uciekł za granicę. Żadne wojsko nie zwycięża bitwy w podobnej sytuacji. Miejsce sztuki wojennej zająć mógł już wtedy tylko krwawy heroizm.

Stoimy u grobów wiernych rycerzy polskości. Śpią oni u boku Matki Bożej Częstochowskiej, Królowej Polski. Mieli nadzieję dożyć zwycięstwa i wolnej Ojczyzny, chcieli zobaczyć swoje domy i swoje rodziny, chcieli poprowadzić swoje dzieci do szkoły. A ich ziemski czas zamknął się na cmentarzu w Klukach, gdzie pobożni Rodacy przez swoją modlitewną pamięć ulżyć mogą ich cierpieniu. Wznieśmy zatem modlitwy w intencji spokoju ich ofiarnych dusz, bo ten polowy wiatyk najlepiej zagoi broczącą wciąż żołnierską ranę niepamięci.

Cześć i chwała Bohaterom!